بررسی پتانسیل روانگرایی منطقهی بندرعباس

روانگرایي در آبرفت هاي سست و اشباع به عنوان یکي از عوامل ویرانگر زلزله ها است. تنش هاي زلزله در مناطق با ساختار خاك دان هاي ( ماسه ولاي) اشباع، موجب بالا رفتن فشار آب منفذي و در نتيجه كاهش تنش موثر خاك گردیده و درنهایت خاك حالت روان به خود مي گيرد. این پدیده مي تواند به صورت نشست قابل توجه، ایجاد ترك و بازشدگي، فوران گل و آب، جوشش ماسه و تراوش آب از خلل و فرج موجود در سطح زمين خود را نشان دهد . با توجه به موقعيت شهر بندرعباس ازجمله شرایط بالاي لرزه خيزي، بالا بودن سطح آب زیرزميني و خصوصيات بافت خاك، مناطقي از شهر بندرعباس از استعداد بالایي براي وقوع روانگرایي برخوردار است. به همين دليل شناسایي مناطق مستعد روانگرایي، براي مقابله با آثار مخرب این پدیده بسيار ضروري است. در این تحقيق پتانسيل روانگرایي مناطق مختلفي از شهر با استفاده از داده هاي SPT ، همچنين سطح آب زیرزميني تعيين و بررسي مي شود.

کلمات کلیدی:

روانگرایی، SPT ، ماسه اشباع، بندرعباس

نویسندگان:

سوسن شمایل (دانشجوی کارشناسی ارشد زمینشناسی مهندسی دانشگاه یزد)

حمیدمهرنهاد (عضو هیات علمی دانشگاه یزد)

محمدرضا مشرفیفر (عضو هیات علمی دانشگاه یزد)

سید طاها طباطبایی عقدا (عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه،مسکن وشهرسازی)

دومين كنفرانس ملي مهندسي ژئوتکنيک ایران (1393)