مقایسه نتایج آنالیز استاتیکی در سدهاي خاکی با هسته بتن آسفالتی قائم و مایل

هسته هاي بتن آسفالتی، در سال 1948 براي اولین بار به عنوان المان آب بند در سدهاي سنگریزه اي مورد استفاده قرار گرفت. اگر چه به علت فراوانی خاك رس و خاصیت نفوذپذیري کم آن، استفاده از این هست ه ها بسیار متدا ول است، لیکن با توجه به مقاومت برشی کم، زمان طولانی اجرا ، نیاز به حجم مصالح بالا، نیاز به کنترل ها ي دقیق نظیر کنترل رطوبت، تمایل به استفاده از هسته هاي بتن آسفالتی رو به افزایش است. در سالهاي اخیر با گسترش روشهاي مختلف عددي و استفاده از کامپیوتر،استفاده از روشهاي عددي در حل مسائل ژئوتکنیکی از جمله تحلیل استاتیکی و دینامیکی سدهاي خاکی ، توسعه زیادي یافته است.در این مقاله با آنالیز استاتیکی روي سد خاکی با هسته بتن آسفالتی ، در شرایط که خاص تحلیل مسائل ژئوتکنیکی Geostudio انتهاي ساخت و حالت تراوش پایدار با استفاده از نرم افزار 2004 است،مقایسه اي بین حالت هسته قائم و مایل انجام شده است.نتایج نشان میدهدکه هسته مایل نسبت به هسته قائم نشست کمتري را در انتهاي ساخت تجربه می کند .اما جابجایی افقی آن به دلیل قرار گرفتن در پوسته بالادست بیشتر است.همچنین مایل بودن هسته تاثیر چندانی در مقدار دبی نشت از بدنه سد ندارد.

کلمه هاي کلیدي:

هسته بتن آسقالتی، رفتار ا لاستو پلاستیک، تحلیل استاتیکی

نویسندگان :

سید علی اصغري پري (کارشناس ارشد خاك و پی- عضو هیات علمی دانشگاه آزاد بهبهان)

مسعود اولی پور (دکتراي خاك و پی - استادیار دانشگاه شهید چمران اهواز)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)