تأثیر نسبت مدول به سختی نرمال درزه در تعیین معیار پیوستگی

چکیده
 یکی از پارامترهای مهم در طراحی حفریات زیرزمینی مدول تغییرشکل پذیری توده سنگ می باشد. روش معمول برای تخمین یا پیش بینی مدول قبل از حفاری، روش های مدلسازی عددی است. از طرفی شبیه سازی عددی حفره های زیرزمینی در محیط های ناپیوسته مشکل و پیچیده است. از جمله ی این مشکلات می توان به عدم دسترسی به خصوصیات دقیق هندسی و مکانیکی درزه ها و همچنین پیچیدگی مدلسازی در نرم افزارهای محیط ناپیوسته و تحلیل پایداری محیط هنگامی که تعداد ناپیوستگی ها زیاد است، اشاره نمود. از این رو استفاده از محیط های معادل در شبیه سازی عددی متداول شده است. محیط معادل یا شبه پیوسته ترکیبی از خصوصیات سنگ بکر و ناپیوستگی ها می باشد. نظریه پیوستگی تنها هنگامی که بتوان ناپیوستگی زمین را براساس نظریه های پیوسته و ناپیوسته طبق هبندی کرد، برای بررسی توده سنگ کفایت می کند. رفتار توده سنگ با درج ههای مختلف درزه داری با استفاده از مد لسازی عددی و براساس مکانیک محیط های پیوسته و ناپیوسته توسط محققین مختلف بررسی شده است. انتخاب روش عددی و نرم افزار مناسب جهت تحلیل و مد لسازی نیازمند تعیین پیوستگی یا ناپیوستگی محیط م یباشد. استفاده شد. در UDEC در این مطالعه داده های سازند بختیاری برای مدلسازی تونل در نرم افزار این مقاله نشان داده شد که علاوه بر تأثیر نسبت ارتفاع تونل به ارتفاع بلوک، نسبت مدول به سختی نرمال درزه نیز در تعیین معیار پیوستگی تأثیرگذار است. همچنین روابطی برای جابجایی سقف و دیواره تونل براساس خصوصیات ناپیوستگی ها ارائه شد که کران بالای محیط معادل را نمی توان کران پائین معیار شبه UDEC نشان می دهد. با توجه به محاسبات پیچیده نرم افزار پیوسته را تعیین کنیم چون حافظه نرم افزار برای شرایطی که درزه ها خیلی به هم نزدیک می شوند، محدود می باشد.

واژه های کلیدی:

رو ش عددی، تونل ، محیط شب هپیوسته، معیار پیوستگی، UDEC

نویسندگان :

حسن اسدالهی  ، رضا رحمان نژاد

پنجمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران (1393)