فضاهاي سبز عامل توسعه معماري پایدار

خلاصه
طبیعت به خودي خود پایداراست و اصول و قواعد حاکم بر آن چرخه اي پایدار در آن ایجاد می نماید. انسان طی هزاران سال زندگی در طبیعت آموخته است تا به آن احترام بگذارد و قوانین حاکم بر آن را بشناسد و خود را با آن سازگار نماید.دخل و تصرف بشردر طبیعت و ایجاد محیط هاي مصنوع از جمله مسایلی است که رابطه مستقیمی با شرایط و کیفیت زندگی آن خواهد داشت. اگر این فعالیت ها در قالب چرخه هاي کوچک طبیعی و همسو با طبیعت شکل گیرد، مجموعه اي از چرخه ها ایجاد می شود که به حفظ تعادل و پایداري در طبیعت می انجامد؛ بنابراین براي بهره مندي از یک جامعه پایدار بسط و گسترش این چر خه ها اهمیت فراوانی دارد .توجه به اصول معماري پایدار همان حفظ و استفاده از ارزش هاي موجود در طبیعت است که  در ارتقاي سطح زندگی و دوام آن موثر است.گسترش معماري پایدار یکی از مهمترین اهداف معماري معاصر است تا زمینه توسعه پایدار در جوامع زیستی فراهم گردد. در این مقاله به استفاده از فضاهاي سبز در بخش هاي مختلف ساختمان شامل بام ها ، تراس ها و دیوارها و مزایاي استفاده از آن ها اشاره شده است. از توزیع این فضاها در قسمت هاي مختلف ساختمان، معماري سبز شکل خواهد گرفت که موجب کمترین میزان آلایندگی محیطی ،کاهش تلفات انرژي و نهایتا آسایش روانی و جسمی ساکنان خود می شود. ساختمان هاي بهره مند از معماري سبز، ضمن تنظیم و بهبود کیفی درجه حرارت محیط داخل به ارتقاي کیفی منظر شهر و محیط مسکونی کمک شایانی می کنند. ایجاد چنین فضا هایی در معماري ایجاد زنجیره اي پیوسته و طبیعی با محیط پیرامون است که با استفاده درست از آن می توان به شکل گیري مجموعه هاي طبیعی زیست محیطی کمک نمودتا مشکلات موجود در زمینه کمبود سرانه فضاهاي سبز در محیط هاي مسکونی رفع گردد.

کلمات کلیدي:

معماري پایدار، معماري سبز، بام سبز ،تراس سبز ، دیوار سبز

نویسندگان :

سید مهدي امیرکیایی

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)