بهینه سازي مطالعات ژئوتکنیک با استفاده از نظریه مجموعه مبنا

خلاصه
مطالعات ژئوتکنیک به منظور تعیین محل پروژه و ارزیابی شرایط زمینشناسی، لرزهخیزي و بررسی ویژگیهاي خاك محل پروژه صورت میگیرد. تحقیقات ژئوتکنیک نامناسب و ناکافی، تفسیر غیر صحیح نتایج و یا عدم ارائه نتایج به صورت واضح و قابل فهم میتواند منجر به طراحی نامناسب، تاخیر در مراحل ساخت، هزینههاي سنگین بازسازي، استفاده از مصالح قرضه نامناسب، تاثیرات مخرب زیست محیطی در منطقه و کارهاي ترمیمی پس از اجرا و حتی تخریب سازه گردد و پیامدهاي قانونی به دنبال داشته باشد. مسائل و پدیدههاي متعددي در مهندسی ژئوتکنیک وجود دارند که درك و توجیه و حل آنها مستلزم دسترسی به اطلاعات تئوري و تجربی مقدماتی و در عین حال دقیق و مطمئن میباشد.از آنجا که محیطهاي خاکی و سنگی در هر نقطه و در هر موردي ویژگی خاص خود را دارند غالبا اطلاعات به دست آمده با استفاده از تستهاي آزمایشگاهی و یا تحقیقات صحرایی با عدم قطعیت همراه است. در بسیاري از موارد عدم قطعیتها ناشی از ضعف و ناقص بودن دانش بشر و یا خطاهاي آزمایش ناشی از محدود بودن دقت ابزارهاي آزمایش و یا در نظر نگرفتن عوامل متعددي از قبیل دما، شرایط جوي و بسیاري موارد دیگر میباشد. در این مقاله روند جدیدي جهت بهینهسازي مطالعات ژئوتکنیک با ملاحظه عدم قطعیتها در پروژههاي مهندسی ارائه گردیده است. ابداع گردیده است میباشد. این روش Pawlak( این روش برمبناي روش ریاضی نظریه مجموعه مبنا که توسط یک ریاضیدان معروف بنام ( 1991 با حذف دادههاي زائد و غیرضروري، حجم اطلاعات مورد نیاز را کاهش داده و کوتاهترین الگوریتم تصمیمگیري را به دست میدهد. بهینهسازي مطالعات ژئوتکنیک با استفاده از این روش میتواند موجب کاهش هزینههاي غیر ضروري، در پروژههاي بزرگ عمرانی گردد.

کلمات کلیدي:

طبقه بندي اطلاعات ، مجموعه مبنا ، مطالعات ژئوتکنیک، الگوریتم تصمیمگیري

نویسندگان :

مهیار عربانی ، مژگان پیروز ، بهروز پیروز

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)