زمینشناسی مهندسی و بررسی نگهداري تونل راهآهن قزوین-رشت

خلاصه
تونلها یکی از شریانهاي حیاتی هستند که به علت صرف هزینههاي زیاد جهت احداث آنها و نیز مختل شدن ترافیک عبوري در اثر تخریب کامل و یا آسیبهاي جدي وارده بر آنها، رعایت نکات فنی ژئوتکنیکی در طراحی و نیز اجراي آنها، الزامی است. ردهبندي مهندسی تودهسنگ، پایه و اساس روشهاي طراحی تجربی بوده و میتواند به عنوان یک ابزار نیرومند در طراحی سازههاي زیرزمینی به کار گرفته شوند. اصولاً هدف از به کارگیري سیستمهاي طبقهبندي، ارزیابی یک سري از مشخصات با استفاده از تکنیکهاي ساده و امکان برآورد ماهیت ذاتی تودهسنگ و چگونگی رفتار آنها در شرایط مختلف مهندسی است. تونل شماره 7 راهآهن قزوین- رشت با دو خط ریل موازي و طول 594 متر بخشی از پروژه  12متر داراي سطح مقطعی معادل 104 مترمربع است. تودهسنگ- / 9 و عرض 5 / راهآهن قزوین- رشت است. این تونل با مقطع نعل اسبی، ارتفاع 4 هاي مسیر تونل عمدتاً شامل آندزیت بوده که در 300 متر خروجی به شدت دگرسان شده است. در این مقاله به منظور طبقهبندي سنگهاي مسیر استفاده شده است. پارامترهاي ژئومکانیکی توسط گمانههاي Q ، و شاخص تونلسازي در سنگ RMR تونل از طبقهبنديهاي ژئومکانیکی و قضاوت مهندسی تعیین شده است. در نهایت به RocLab اکتشافی، آزمایشهاي صحرایی، آزمونهاي آزمایشگاهی و با استفاده از نرم افزار و Q پرداخته شده و پساز ارائه کلاس نگهداري لازم، این روش با روشهاي تجربی VNIMI بررسی وضعیت پایداري تونل مذکور با روش یکی از روشهاي جدید، جامع و مؤثر VNIMI مورد مقایسه قرار گرفته و سیستم نگهداري مناسب طراحی گردیده است. روش تجربی RMR در تحلیل پایداري بوده که توسط مؤسسه تحقیقات معدن روسیه پیشنهاد شده و به جهت کسب موفقیت در طراحی و اجراي چندین سازة بزرگزیرزمینی، در آیین نامههاي معدنی و عمرانی نیز گنجانده شده است.

کلمات کلیدي:

طبقهبندي مهندسی سنگ، راهآهن قزوین-رشت، نگهداري تونل، روش VNIMI

نویسندگان :

محمد جواد رحیمدل ، راحب باقرپور ، سعید مهدوري

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)