كاربرد روش DRD در پايدارسازي شيب هاي سنگي ناپايدار

بزرگراه ها ، خطوط راه آهن و ساير شريان هاي حياتي مثل خطوط انتقال نيرو كه در نواحي كوهستاني قرار دارند همواره در معرض خطر لغزش شيب هاي سنگي و ريزش سنگ ها قرار دارند. يكي از روش هاي جلوگيري از وقوع مي باشد . يكي از معايب روش هاي سنتي ( Rock Bolt ) اين نوع ناپايداري ها استفاده از سيستم هاي پيچ سنگ پايدارسازي شيب هاي سنگي با استفاده از پيچ سنگ ها ، اين است كه مقدار عناصر تسليح كننده در تمام سطح شيب بطور يكسان در نظر گرفته مي شود. در حالي كه ممكن است برخي از قسمت هاي شيب نياز بيشتري به عناصر تسليح( DRD Degree of )كننده داشته باشند . اخيرا در جهت بهبود اين نوع معايب روش جديد سطح تسليح مورد نياز،، يا پيشنهاد شده است . هدف از اين روش ارائه يك روند منطقي جهت توزيع بهينه (Reinforcement Demand عناصر تسليح كننده ي مورد نياز در شيب هاي سنگي است. براي استفاده از اين روش شيب سنگي مورد نظر به چند منطقه تقسيم مي گردد و مناطق بحراني از نظر خطر لغزش كه نياز به تقويت و تسليح دارند مشخص مي گردد. درانتهاي اين مقاله با بررسي يك پروژه ي موردي اجرا شده كارايي اين روش مورد بررسي قرار مي گيرد .

كلمات كليدي:

پيچ سنگ ، DRD ، ماتريس ضرايب تاثير ، ماتريس تغييرمكان.. 

نویسندگان :

دكتر عبدالحسين حداد (عضو هيِئت علمي دانشكده مهندسي عمران دانشگاه سمنان)

مهندس حجت دهستاني (دانشجو كارشناسي ارشد مكانيك خاك و پي دانشگاه سمنان)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)