تحلیل ریسک برخورد با زونهای گسله در حفاری مکانیزه تماممقطع با استفاده از ماتریس ریسک فازی مطالعه موردی: تونل بلند انتقال آب زاگرس

چکیده
 با نامعینی های زیادی که مرتبط با وضعیت زمین هستند TBM به هنگام حفر تونل بوسیله برخورد می کنیم. این نامعینی ها ممکن است باعث بروز مخاطرات ژئوتکنیکی شوند. مخاطرات TBM ژئوتکنیکی ازجمله مهمترین پارامتر های موثر بر احتمال بروز ریسک در حفاری مکانیزه با هستند که می توانند میزان پیشروی مورد نظر را تحت تاثیر قرار دهند. مهمترین مخاطرات ژئوتکنیکی موثر در حفاری مکانیزه در محیط های سنگی شامل: ناپایداری سینهکارحفاری، ناپایداری دیواره تونل، زونهای گسلی، تراکم درزهها، مچالهشوندگی، آماسپذیری، هجوم آب زیرزمینی، گازهای سمی و قابلانفجار، حفرات کارستی، سنگهای سخت و ساینده و شرایط سینه- کار مختلط هستند. جهت کاهش ریسک برخورد به این مخاطرات، این مخاطرات و ریسک ناشی از آن ها قبل از شروع پروژه تونل سازی باید شناسایی شود. در این تحقیق، تحلیل ریسکهای زونهای گسله در قطعه دوم تونل بلند زاگرس به طول تقریبی 26 کیلومتر و مقطع دایرهای که در 60 کیلومتری شمال شهرستان سرپل ذهاب واقع شده است و با استفاده از ماشین تونلزنی سپرتلسکوپی درحال حفاری است، مورد بررسی قرار گرفت. برای تشخیص مناطق مخاطرهآمیز که ممکن است عملیات تونلزنی را با مشکلاتی مواجه کند از روش ماتریس ریسک فازی استفاده شدهاست. در سیستم فازی ممدانی تعریف شده، فراوانی رویداد و شدتپیامد به عنوان ورودی و سطح ریسک به عنوان خروجی است. شدت پیامد با استفاده از یک به عنوان ورودی و RQD سیستم فازی دیگر که در آن عرض زون گسله، شدت جریان آب ورودی و شدت پیامد خروجی است تعیین شد. برای اعتبارسنجی این روش، از آنجاییکه ریسک در عمل قابل اندازه گیری نیست، از مشاهدات انجام شده در زون های گسله و وضعیت پیشروی در این زون هااستفاده شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که در اکثر زون های گسله در این بخش تونل سطح 20 ) است که با میزان پیشروی اندازه گیری شده در این زون ها مطابقت / 25) ریسک در حدود 20 خوبی دارد. این نتایج توانمندی روش ماتریس ریسک فازی را در تحلیل ریسک در زون گسله نشان می دهد.

کلمات کلیدی:

زونهای گسله، حفاری مکانیزه، ماتریس ریسک فازی، تونل بلند زاگرس.

نویسندگان :

فاطمه خزاعی  ، محمد علی ابراهیمی فرسنگی ، حمید منصوری

پنجمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران (1393)