پیش بینی عملکرد TBM با استفاده از مدلهای تجربی جدید در قطعه دوم تونل امامزاده هاشم

چکیده
 انتخاب مدل مناسب برای پیش بینی عملکرد و میزان مصرف دیسک کاترها در پروژه های تونلسازی مکانیزه، از جمله مهمترین مباحث تونلسازی مکانیزه در سالهای اخیر بوده است. در این راستا محققین مختلف با استفاده از روشهای مختلف تئوریک و تجربی اقدام به معرفی مدلهایی برای پیش بینی این پارامترها نموده اند. در این ارتباط خصوصیات ژئومکانیکی توده سنگهای رخنمون و . . . به عنوان داده RMR ، RQD یافته در مسیر تونل نقشی اساسی داشته و پارامتر هایی مانند های ورودی استفاده می شوند. بدیهی است که اطلاعات دیگر از قبیل مشخصات هندسی تونل ( طول و قطر تونل) و خصوصیات ماشین حفاری نیز در بخش ورودی می بایست منظور شوند. در مطالعه حاضر، مدل تجربی جدیدی که بر اساس داده های واقعی ثبت شده در تونلهای ایران توسعه داده شده است، معرفی و نحوه استفاده از آن برای پیش بینی عملکرد ماشین در واحدهای مختلف زمین شناسی مهندسی با خصوصیات مهندسی متفاوت، تشریح می گردد. با استفاده از این پیش بینی ها، برنامه زمان بندی حفاری تونل تنظیم گردیده و تعداد دیسک کاترهای لازم برای حفر تونل به روش مکانیزه با توجه به ویژگیهای مهندسی ( شامل ویژگیهای کانی شناسی، مقاومتی و شرایط درزه داری) سنگهای مسیر تونل، تخمین زده شده است. در این راستا قطعه دوم تونل امامزاده هاشم به طول تقریبی 3200 متر به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است. یکی از گزینه های اصلی برای اجرای آن روش حفاری مکانیزه تمام مقطع می باشد. از نظر زمین شناسی واحدهای رخنمون یافته در مسیر تونل شامل توده سنگهای آهکی، ولکانیکی، ماسه سنگی و . . . می باشد که از نظر مهندسی دارای خصوصیات ژئومکانیکی متفاوتی می باشند. در مطالعه حاضر جهت بررسی قابلیت حفر پذیری توده سنگهای مذکور مدل تجربی جدید مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج این مطالعه نتایج نشان دهنده حفر پذیری نسبتا سخت واحد های آهکی و ماسه سنگی مربوط به سازند های دورود و روته، حفر پذیری متوسط واحد های آهکی مبارک و ماسه سنگ باروت و در نهایت حفر پذیری نسبتا آسان زونهای خرد شده است.

واژه های کلیدی:

حفاری مکانیزه، عملکرد ماشین حفر تونل، مصرف دیسک کاتر، تونل امامزاده هاشم.

نویسندگان :

جعفر حسن پور ، محمدرضا باغبان گل پسند ، آرش هاشم نژاد

پنجمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران (1393)