بررسی سازه ای تقاطع تونلهای خط 6 و 7 متروی تهران

چکیده
 یکی از مباحث اصلی در بحث تونلسازی مکانیزه در مناطق شهری، طراحی پوشش سگمنتال بتنی می باشد که این امر در محل نز دیک با دیگر سازه ها و مستحدثات از اهمیت بسزایی برخودار می شود، زیرا در این مناطق میزان بارهای وارده بر پوشش بتنی تغییر یافته و نیاز به بررسی و در صورت نیاز طراحی مجدد دارد. در این مقاله به بررسی اندرکنش بین تونل های خط 6 و 7 متروی پرداخته شده است. در محل تقاطع، FLAC3D تهران در محل تقاطع با یکدیگر و به کمک نرم افزار 1 متر از روی تونل خط 6 عبور خواهد نمود. بر اساس نتایج / تونل خط 7 متروی تهران با فاصله 7 بدست آمده مشاهده شد در صورتی که خط 6 قبل از خط 7 از محل تقاطع دو تونل عبور کند مقادیر 5 سانتیمتر) خواهد بود. / 4 سانتیمتر) کمتر از حالت عکس ( 4 / نشست ها ( 91 زمانیکه خط 7 از بالای خط 6 عبور می کند تمامی جفت نیرو- ممان ها در داخل منحنی اندرکنش قرار می گیرند که نشان دهنده این موضوع می باشد که سگمنت های خط 6 می توانند نیروی های ناشی از عبور خط 7 را تحمل کنند حتی در صورتی که بار زلزله وجود داشته باشد. همچنین در حالتی که خط 6 از زیر خط 7 عبور می کند حالت بحرانی تری نسبت به حالت قبلی بوجود می آید. در این حالت در برخی از مراحل حفاری خط 6 ، سگمنت های خط 7 در مرز بحرانی قرار می گیرند و در صورت اعمال بار زلزله به مرحله نهایی، ممان- نیروی بوجود آمده خارج از منحنی اندرکنش قرار می گیرد.

واژه های کلیدی:

پوشش سگمنتال، تقاطع تونلFLAC3D

نویسندگان :

حامد عجم زاده ، مسعود ظهیری

پنجمین کنفرانس مکانیک سنگ ایران (1393)