پایداري روحی با ایجاد حس سرزندگی در مجتمع هاي مسکونی نمونه موردي: شهر رشت

خلاصه
آپارتمان نشینی را می توان از مهم ترین تحولاتدر فرایند اسکان بشر در شهرها دانستکه به فرم غالبمسکن شهري در دوران معاصر تبدیل شده است.مجموعه هاي مسکونی که زمانی قرار بود با قرار گیري در میان فضاي سبز، زیبا وکم تراکم،اجتماعات الگویی را ایجاد کند ، به تدریج به مجتمع هاي آپارتمانی با تراکم بسیار بالا تبدیل گردیدند.پیشرفتهاي صنعتی،ازدیاد جمعیت،تولید شیوه هاي معماري نوین و مفهوم توسعه عمودي،نیرو هایی بودند که سیر تحول این مجتمع ها به اشکال امروزي را تحت تأثیر قرار دادند. شهر رشت نیز به عنوان مرکز استان گیلان از این قاعده مستثنی نبوده است.روند رو به رشد شهر رشت که حاصل رشد جمعیت و مهاجرت است،نیاز به مسکن را در این شهر افزایش داده است.نیازشدید به مسکن،برنامه ریزان محلی وملی را بر آن داشته که سرعت تولید مسکن را در این شهر افزایش دهند. این سرعت تولید ، در بسیاري از مواقع سبب توجه به کمیت و غفلت از کیفیت شده است . قرار دادن کیفیت در درجه دوم اهمیت سبب از بین رفتن رضایت مندي و ایجاد کسالتروحی و جسمی استفاده کنندگان از مسکن در این بخششده است. مرکز توجه این پژوهش، مطالعه عوامل پایداري روحی با ایجاد حس سرزندگی در مجتمع هاي مسکونی میباشد. با بررسی عوامل شکل دهنده به سرزندگی و پایداري روحی مجتمع هاي مسکونی از دیدگاه طرح کالبدي مجتمع هاي مسکونی چه نقشی در ایجادحس سرزندگی و » روانشناسی محیط ، بدنبال پاسخگویی به این سؤال اساسی است که و در این راستا کالبد از دو جنبه فعالیتی و فضایی در مجتمع هاي مسکونی مورد بررسی قرار گرفته است . براي «؟ پایداریس روحی ساکنین دارد دستیابی به نتایج، علاوه بر مطالعات کتابخانهاي، از تحقیق موردي و براي تحلیل از مطالعات پیمایشی با پرسشنامه استفاده شده است. در نتیجه مدل تحلیلی پژوهش که در واقع در برگیرنده مدل کلی عوامل کالبدي اثرگذار بر سرزندگی مجتمعهاي مسکونی در شهر رشت میباشد ، تدوین گردیده و در انتها پیشنهاداتی در راستاي ارتقاي سرزندگی و نیل به پایداري روحی در مجتمع هاي مسکونی امروز شهر رشت از نظرکالبدي در دو بعد فضایی و فعالیتی ارائه گردیده است .

کلمات کلیدي :

سرزندگی ، کالبد ، مجتمع مسکونی ، فعالیت ،پایداري

نویسندگان :

امین رفیعی گلهپردسري ، فروغ حسنپور

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)