مقایسه سطح عملکرد قابهاي 8 طبقه فولادي با مهاربندي واگرا و تاثیر تعداد و محل قرارگیري بادبند بر آن(با جداساز لرزهاي و بی جداساز)

خلاصه
در این مقاله به بررسی و مقایسه سطح عملکرد و رفتار قاب 8 طبقه فولادي داراي مهاربندي واگرا، پرداخته ایم. کلیه مقاطع موجود در سازه، مقاطع می باشند. سختی سازه را با افزایش تعداد بادبندها، افزایش داده و منحنی ظرفیت، مختصات نقطه عملکرد سازه s و 355 s اروپایی و از نوع فولاد 275 مذکور بر اساس جابجایی تقاضا و برش پایه، به دو صورت سازه داراي جداساز لرزه اي لاستیکی – سربی و دیگري سازه بدون جداساز (پاي ستونهاگیردار)، که جداساز ما بین فونداسیون و ستونهاي طبقه همکف قرار می گیرد، رسم و با یکدیگر مقایسه نموده ایم. نقطه عملکرد هر کدام از قاب ها، و روش SAP با روش تحلیل استاتیکی غیر خطی بر مبناي دستورالعمل بهسازي لرزه اي ساختمانهاي موجود (نشریه شماره 360 )، با برنامه 2000 ضرایب تغییر مکان، محاسبه و با یکدیگر مقایسه شده اند. لازم به ذکر است وجود جداساز در سازه،افزایش تناوب سازه، کاهش نیروي زلزله، کاهش برش پایه و افزایش جابجایی سازه و... را بر خلاف سازه بدون جداساز، بهمراه دارد.

کلمات کلیدي:

منحنی ظرفیت، تغییرمکان هدف، نقطه عملکر

نویسندگان :

منصور قلعه نوي ، محمد مویدیان، اشرف اخلاقی

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)