ارزیابی راهکارهاي مهندسی جلوگیري از انتشار آلایندههاي حاوي فلز سنگین به محیط زیست

خلاصه
پیشرفت روز افزون صنعت و گسترش معادن از عوامل موثر بر تولید و انتشار مواد آلاینده حاوي فلزات سنگین میباشد. حضور این مواد علاوه بر مشکلات ژئوتکنیکی و تغییر رفتار خاك، میتواند از طریق نفوذ به چرخه آبهاي زیرزمینی سبب گسترش آلودگی و در نتیجه به خطر انداختن سلامت انسان شود. بر این اساس، معمولاً تدابیر مهندسی خاصی براي جلوگیري و یا کاهش غلظت مواد انتقال یافته به طبیعت، صورت میپذیرد. در این تحقیق ضمن ارزیابی و معرفی روشهاي جلوگیري از انتشار مواد آلاینده، نکات حائز اهمیت در خصوص انتخاب هر روش ارائه شده است. با یکدیگر مقایسه و نقاط ضعف و قوت آنها تحلیل شد. نتایج ،(S/S) به این منظور روشهاي الکتروکینتیک، بیولوژیک و تثبیت و جامد سازي بدست آمده نشان دهنده آنست که یکی از بهترین روشهاي کنترل آلودگیهاي حاوي فلزات سنگین، روش تثبیت و جامدسازي با استفاده از مواد مضاعف میباشد. در این روش ضمن غیر فعال کردن مواد آلاینده، خصوصیات رفتاري خاك آلوده نیز بهبود داده میشود. کارآیی زیاد، دسترسی آسان و ارزان بودن مصالح، از جمله مزایاي روش تثبیت و جامدسازي است. مواد مضاعف بهکار رفته در این روش داراي تنوع فراوانی هستند که با ارزیابی انجام شده، مشخص شد سیمان پرکاربردترین و مناسبترین ماده مضاعف مورد استفاده است. نتایج این پژوهش بستر ارزشمندي براي انجام مدیریت بهینه پسمانداري فراهم مینماید. 

کلمات کلیدي:

خاك آلوده، فلزات سنگین، تثبیت و جامدسازي، مدیریت پسمانداري، کاهش انتشار آلودگی

نویسندگان :

امیررضا گودرزي ، حمیدرضا اکبري

اولین کنفرانس ملی عمران و توسعه ایران (1390)