بررسی کاهش پتانسیل روانگرایی خاک با استفاده از فناوری نانو به روش آزمایشگاهی و مدلسازی عددی

روانگرایي یکي از نگراني های اصلي جامعه ژئوتکنيک و كساني كه در حال ساخت و ساز یا توسعه آن هستند، مي باشد. پس از دو زمين لرزه بزرگ سال 0991 ، بسياری از ساختمان ها مانند یک سيال حركت كرده و بطور كامل از بين رفتند(شکل 0) . بعد از آن بود كه اثر مخرب روانگرایي مورد توجه مهندسان و زلزله شناسان قرار گرفت. در این مقاله به منظور كاهش پدیده روانگرایي، از دو تثبيت كننده بنام آهک و نانوآهک استفاده شده و پروژه در دو بخش انجام مي گيرد. بخش اول، انجام كار آزمایشگاهي و بدست آوردن پارامترهای مورد نياز خاک قبل و بعد از اضافه نمودن تثبيت كننده، كه شامل آزمایشات استاتيکي و دیناميکي مي باشد. و بخش دوم شامل آناليز رونگرایي كه با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود صورت مي گيرد. پس از انجام آناليز و گرفتن دو خروجي(در حالت خاک بدون تثبيت كننده و با تثبيت كننده)، ميزان تاثير نانو جهت كاهش روانگرایي و فشار آب حفره ای كه یکي از علل بروز پدیده روانگرایي است را با یکدیگر مورد بررسي و مقایسه قرار داده و همچنين از دیدگاه صرفه و صلاح اقتصادی استفاده از نانومواد نيز مورد مطالعه قرار مي دهيم.

کلمات کلیدی:

نانو ، روانگرایی ، آهک

نویسندگان:

عادل عساکره (استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه هرمزگان ، بندرعباس ، ایران)

حسین خادمی (دانشجوی کارشناسی ارشد عمران )خاک و پی ( دانشگاه هرمزگان ، بندرعباس ، ایران)

مهدیه شعبانی (دانشجوی کارشناسی ارشد عمران )خاک و پی ( دانشگاه هرمزگان ، بندرعباس ، ایران)

دومين كنفرانس ملي مهندسي ژئوتکنيک ایران (1393)