مطالعه آزمايشگاهي مخلوطهاي خاك و خردههاي لاستيك

توليد حجم عظيمي از مواد فرسوده با طول عمر بالا و عدم ارائه يك راه حل اصولي و صحيح براي دفن، بازيافت و يا استفاده بهينه، يكي از مسائل و مشكلات بوجود آمده در سالهاي اخير ميباشد. از جمله ميتوان به مواد لاستيكي اشاره نمود كه حجم قابل توجهي از آن را تايرهاي فرسوده انواع خودروها تشكيل ميدهد. انبار كردن تايرهاي فرسوده در يك محل مشكلات بالقوه بسياري از جمله آلودگي محيط زيست، ايجاد محلي براي رشد حشرات و نيز امكان آتش سوزيهاي غير قابل مهار و ... را ايجاد مينمايد. با توجه به خواص فيزيكي ذرات لاستيك به نظر ميرسد كه بتوان از اين مصالح براي بهبود پارامترهاي مقاومتي و رفتاري خاكها بهره جست. بدين منظور بر روي مخلوط خاك و خردههاي لاستيك با درصدهاي مختلف، آزمايشاتي از جمله تراكم، برش مستقيم و سه محوري سيكلي انجام شده است. نتايج اين تحقيق نشان داده است كه با افزايش درصد لاستيك مقدار دانسيته خشك ماكزيم مكاهش و در مقابل درصد رطوبت بهينه افزايش يافته است. همچنين با افزايش درصد لاستيك، چسبندگي خاك در ابتدا افزايش و سپس كاهش يافته است،  اين در حالي است كه مقدار زاويه اصطحكاك داخلي با افزايش درصد لاستيك به صورت مستمر از خود كاهش نشان داده است. همچنين نتايج آزمايشات سه محوري سيكلي حاكي از كاهش دامنه اضافه فشار آب حفرهاي و نيز افزايش ميزان نشست نمونهها تحت اثر بارهاي سيكلي به موازات افزايش درصد لاستيك بوده است.

كلمات كليدي:

آزمايش سه محوري سيكلي، خرده هاي لاستيك، خاكهاي دانهاي، آزمايش برش مستقيم.

نویسندگان :

علي نخعي (دانشجوي دكتري خاك و پي دانشگاه شهيد باهنر كرمان)

سيد مرتضي مرندي (استاديار گروه مهندسي عمران، دانشگاه شهيد باهنر كرمان)

سيامك ثاني كرماني ( دانشجوي كارشناسي ارشد خاك و پي دانشگاه شهيد باهنر كرمان)

چهارمين همايش بين المللي مهندسي ژئوتكنيك و مكانيك خاك ايران (1389)